De rechter in New York heeft een lans gebroken voor de parodie-exceptie in het merkenrecht. My Other Bag verkoopt canvas tassen met op de voorkant de tekst ‘My Other Bag’ en op de achterzijde een tekening van een Louis Vuitton tas. De tas is een knipoog naar de bumperstickers ‘my other car…’ uit de jaren zeventig. Oude auto’s reden met zo’n sticker, suggererend dat de rijder nog een andere luxe wagen heeft, zoals een Mercedes. Een grap die menig Amerikaan kent en waar deze tas bij aansluit. Louis Vuitton kan de grap niet waarderen en start een rechtszaak. » parodie

Sommige kunstenaars gebruiken merken om maatschappelijke problemen aan de kaak te stellen. Voor de merkhouder is dat vaak naar. Het merk wordt dikwijls gekoppeld aan onwenselijke belevingen. Bij een kwestie beroept de kunstenaar zich op de ‘vrijheid van meningsuiting’ en in veel zaken is dit voor de rechter doorslaggevend. Gezien alle media-aandacht (en online discussies) besluiten bedrijven vaak stil te zitten totdat de storm is overgewaaid. » parodie

Op 7 februari is de nieuwe theaterkomedie van de Toupe van Joep in première gegaan. Ruim een week voor de première wordt duidelijk dat Blue Circle, de producent van Boer Zoekt Vrouw, niet gelukkig is met deze titel. Om aanhakend en onrechtmatig gebruik tegen te gaan, heeft het bedrijf de titel van het programma als merk laten vastleggen. » parodie

Protestgroepen en kunstenaars maken vaak gebruik van bestaande beeldiconen om een kwestie aan de kaak te stellen. Zo zijn logo’s van oliemaatschappijen geregeld het mikpunt van milieuorganisaties. Natuurlijk zijn dit soort acties pijnlijk voor de merkhouder. Het zorgvuldig opgebouwde imago, belichaamd in het logo, kan daarmee een gevoelig klap krijgen. Soms leiden dit soort conflicten tot een rechtszaak. De vraag is dan: Wat weegt zwaarder, het recht op vrijheid van meningsuiting of het recht van de merkhouder om misbruik van zijn merk te verbieden? (Dit artikel is tevens verschenen in de weekendbijlage van de HDC kranten.) » parodie

In verband met de publicatie van een nieuw boek wil Vlaams Belang een advertentie plaatsen in de Flair en de Libelle. Sanoma weigert de advertenties waarop Vlaams Belang een nepcover maakt van beide bladen om zich te verzetten tegen de mediaboycot. De parodie op de cover zou een humoristische persiflage zijn, maar zou een beroep hierop kans van slagen hebben?  » parodie